Sorry, we have no imagery here.
Sorry, we have no imagery here.
Sorry, we have no imagery here.
Sorry, we have no imagery here.
Sorry, we have no imagery here.
Sorry, we have no imagery here.
logob


Camiños históricos


Casas de postas e correo

Entre os séculos XV e XVIII, á beira dos camiños máis concorridos construíronse casas de postas comerciais, pousadas e vendas, un tipo de construción específica vinculada á prestación de servizos aos arrieiros e viaxeiros. Este tipo de edificios situábanse á beira dunha vía de comunicación principal (camiños reais, carreteiros e de posta maiormente, aínda que tamén existían algúns nos camiños secundarios de ferradura) e neles ofrecíanse diferentes servizos: depósito de correo, descanso de dilixencias, remuda de cabalerías e postillóns, aprovisionamento de comida e alimentos, aluguer de camas para pasar a noite, etc...

Casa dos do Santo, na Carrasqueira

Un exemplo de casa de postas ou correo é a que atopamos á beira da igrexa de Santa María de Taboexa, no antigo Camiño de Lira, que unía a vila das Neves con esta parroquia de Salvaterra, onde se celebraba unha importante feira de gando. Outro exemplo atopámolo nas proximidades da Capela da Concepción da Carrasqueira, por onde pasaba o camiño carreteiro que unía Ribadavia con Tui.

A Casa dos do Santo con xanela comercial no andar terreo

As casas de postas, pousadas e vendas situábanse nos puntos nodais do camiño, isto é, nas vilas que atravesaba, nas proximidades das principais pontes e interseccións de camiños ou a certa distancia as unhas das outras, facilitando así a remuda dos animais de tiro, o descanso dos viaxeiros e a entrega e recollida de envíos. As pousadas e vendas, vinculados coa loxística do transporte, servían tamén para a entrega de cartas e paquetes, evitando así ter que abrir o portalón principal da casa para recibilos ou entregalos.

Detalle da xanela comercial tapiada no lugar da Igrexa de Taboexa

Camiño carreteiro

O mapa do Bispado de Tui que Rosendo Amoedo debuxou en 1766, permite observar con detalle a traza deste camiño carreteiro de orixe medieval que permaneceu en activo durante o Antigo Réxime. As vilas medievais de Ribadavia e Tui estaban unidas por unha carreira ou camiño apto para carros que as comunicaba cos antigos Mosteiros de Melón e A Franqueira, pero tamén coa vila da Caniza, diferentes parroquias (As Achas, Corzáns, Entenza...), incluído o lugar da Carrasqueira, en Taboexa.



Arrieiros

O arrieiro era a persoa que transportaba ou arreaba mercancías duns lugares a outros en animais de carga. Segundo Corominas (1984) esta voz “parece ser derivado directo de arre”, unha interxección utilizada para estimular ás bestas e facer andar as cabalerías.

Carromato dos Troitiño de Cerdedo, tomada nos anos 20 en Pontevedra diante da Casa Comercial Severino Martínez. (Imaxe de arquivo de Luis Caxide)

BESbswy